(ur. 20 maja 1935 w Warszawie) – polska pisarka i dziennikarka żydowskiego pochodzenia Cudem została ocalona w czasie transportu do getta. Holocaust i losy Żydów polskich z czasem stały się głównym tematem jej twórczości. Po wojnie przebywała w domu dziecka w Otwocku. Ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Światową sławę przyniósł jej oryginalny w formie wywiad z Markiem Edelmanem „Zdążyć przed Panem Bogiem”.  Jej teksty były podstawą scenariuszy filmów Krzysztofa Kieślowskiego i Jana Jakuba Kolskiego.

(wybrane fragmenty z wywiadu)

KIM JEST?

„Reporterką.

-A jako człowiek ?

Reporterką”.

Czasem ważniejsze jest czego nie robić

Wsłuchuję się w siebie, w swój organizm. Podpowiada mi, co mam robić, albo czego nie powinnam robić. Czasami to drugie jest jeszcze ważniejsze.

Konsekwencja

Trzeba wiedzieć, co ma się do zrobienia w życiu i robić to do końca. (…) Myślę, że to wielki grzech, gdy człowiek obdarowany przez los talentem, nie stara się go wykorzystać.

Żyć uważnie

Ludzie żyją często nieuważnie.  A tymczasem trzeba wiedzieć, co się dzieje dookoła. Widzieć innych ludzi. Widzieć i słyszeć świat. Jeśli istnieje opatrzność daje nam ona coś do zrozumienia, czyni to nie przez wielkie zjawiska, których i tak nie umiemy zinterpretować, lecz poprzez drobne szczegóły. Te z kolei łatwo przeoczyć. Niestety, umiejętność uważnego życia zwykle przychodzi za późno. Jak już się wszystko przegapiło i niczego nie zrozumiało…

Przykazanie

Nie dać się uwieść byle komu.